Górka Szczyrkowska

W zgodzie z lokalną tradycją, dnia 25 lipca 1894 roku, dwunastoletnia dziewczynka o imieniu Julianna Peźda, mieszkająca w Szczyrku, miała niezwykłe doświadczenie. Na tle majestatycznego buka, w miejscu, gdzie obecnie znajduje się sanktuarium, ukazała się Matka Boska. Prosiła ona o modlitwy, które miałyby przynieść wiele łask zarówno mieszkańcom regionu, jak i całej Polsce.

Sanktuarium Szczyrkowskie to urokliwy obiekt, w skład którego wchodzi niewielkich rozmiarów kościół, wzniesiony w okresie międzywojennym, oraz źródełko, które znajduje się za kościołem, obmurowane dla ochrony. Obok sanktuarium wybudowano także dom dla pielgrzymów, co sprawia, że miejsce to staje się idealną przestrzenią dla duchowych refleksji i modlitwy.

Górka Szczyrkowska przyciąga pielgrzymów z całej Polski, nie tylko lokalnych mieszkańców. Pielgrzymki indywidualne oraz zbiorowe odbywają się zwłaszcza w okresie świąt poświęconych Matce Boskiej, ze szczególnym uwzględnieniem 3 maja – w dniu święta Matki Boskiej Królowej Polski.

Warto zauważyć, że Górkę Szczyrkowską, w kontekście objawień, czasami określa się jako trzecie miejsce objawień Najświętszej Maryi Panny w Polsce w czasach niewoli porozbiorowej, szczególnie w zaborze austriackim. Miejsce to obok Gietrzwałdu, mającego miejsce w 1877 roku w zaborze pruskim, oraz Lichenia, gdzie objawienie miało miejsce w 1850 roku w zaborze rosyjskim, tworzy ważny kontekst duchowy dla polskiego katolicyzmu.