Kościół św. Jakuba w Szczyrku

---

Historia

Od samego początku rozwoju osadnictwa w Szczyrku, lokalna społeczność była związana z parafią św. Szymona i św. Judy Tadeusza, która miała swoją siedzibę w Łodygowicach. W końcu XVIII wieku, kiedy to liczba mieszkańców wsi zbliżała się do dwóch tysięcy, podjęto decyzję o utworzeniu własnej parafii. W efekcie, dekretem wydanym na dworze cesarskim w Wiedniu 14 kwietnia 1787 roku, rozpoczęły się formalności związane z jej erygowaniem. Potwierdzenie tego działania zyskało również aprobatę ze strony biskupa tarnowskiego, który włączył nową parafię do dekanatu żywieckiego.

Budowa kościoła rozpoczęła się później, a jego finalizacja miała miejsce w latach 1797–1800. Pierwszym proboszczem nowo utworzonej parafii został ks. Wojciech Radoński. W otoczeniu świątyni znajdował się cmentarz, na którym do 1848 roku odbywały się pochówki zmarłych mieszkańców.

Konstrukcja

W Szczyrku znajduje się drewniany kościół, który wyróżnia się charakterystyczną konstrukcją zrębową, składającą się z prostokątnej nawy oraz węższego prezbiterium. Obie te części budowli przykryte są spadzistymi dachami, które zostały pokryte gontem, co nadaje całej strukturze tradycyjny wygląd.

Od frontu, kościół ozdobiony jest czworokątną wieżą o konstrukcji słupowej, która wyróżnia się nadwieszoną izbicą. Wieża ta zwieńczona jest smukłym dachem namiotowym, którego połacie mają specyficzne załamania, co dodaje jej wyjątkowego charakteru. Zewnętrzne ściany nawy, prezbiterium, a także nachylone ściany wieży zostały pokryte gontem, co jest zgodne z regionalnymi tradycjami budowlanymi.

Warto również zwrócić uwagę na rokokowy krzyż, który znajduje się po wschodniej stronie świątyni. Pochodzący z 1797 roku, stanowi on cenny element dekoracyjny i historyczny tej niezwykłej budowli.

Wnętrze świątyni

Wnętrze tej świątyni zachwyca swoim późnobarokowym stylem, który doskonale podkreśla bogactwo historii miejsca. Większość wyposażenia gromadzono z zabytków pochodzących z klasztoru norbertanów z Nowego Sącza.

Główny ołtarz, poświęcony świętemu Jakubowi, stanowi centralny punkt wnętrza. Na nim znajduje się figura św. Jakuba Apostoła, a po jego bokach można zobaczyć wizerunki św. Piotra oraz św. Stanisława Kostki. Po lewej stronie świątyni umieszczono ołtarz Serca Jezusowego, natomiast po prawej stronie znajduje się ołtarz szczycący się obrazem św. Jana Nepomucena, będącego drugim patronem parafii, który datuje się na pierwszą połowę XVII wieku.

Warto zwrócić uwagę na późnobarokową ambonę z baldachimem, która znajduje się z lewej strony prezbiterium. Zdobi ją płaskorzeźba przedstawiająca św. Ambrożego z płonącym sercem, a u jej podstawy ukazane są postacie czterech Ewangelistów. Historia tego kościoła wzbogaciła się w roku 1814, kiedy to uzyskano zezwolenie na odprawianie nabożeństw drogi krzyżowej. W efekcie w kościele znalazło się 14 barokowych obrazów, namalowanych na płótnie, które przedstawiają mękę Jezusa.

Obok głównego ołtarza, po stronie lewej, można dostrzec kamienną chrzcielnicę z 1800 roku. Z tego samego okresu pochodzą trzy kamienne kropielnice, które dodają wnętrzu niezwykłego charakteru. Na chórze umieszczono organy, wzbogacając doświadczenia muzyczne uczestników nabożeństw. Na wieży świątyni dzwon z 1691 roku, który przypomina o historii i tradycji tego miejsca.

---

Oceń: Kościół św. Jakuba w Szczyrku

---